Warume mei Autal so mog

Opus 095/ 1977

 

Warume mei Autal so mog, is schnaej gsogt,

wa es hod ma bis aejtz no nia nachegschnappt,

es brogld ned, jammad ned,

es duat wose waej,

es foht wia eahms schoff,

langsam oda schnaej.

 

Sunst, i gibs zua, duat neamd wose sog,

owei muaß i schpuan, aa wenne ned mog,

alle schoffand me grod owei umanand,

d Mama, mei Moasta und Oma aa, s is a Schand!

 

Doch wenne dann schteig in mei Autal ei,

bin i da Chef, dann bine frei!

Brauch grod a weng mit meim Zeha drugga

und scho bine drausst aus da Parklugga.

 

Dann fahre an Schdodplotz aaffe und oi,

vo mia aus zreißn se d Leit drüwa s Moi!

Und dass alle Leit gwiß hean dasse kimm,

moche „BrummBrumm“, des is doch ned schlimm?